Bewust en Liefdevol

Alle contacten die gemaakt worden zijn bijzonder en speciaal.

Er is geen enkel contact gewoon, want voor degenen waar een overleden dierbaren voor komt, is het meer dan speciaal.

En zo zie ik dat, nog elke keer.

De verbinding van liefde, hoop, woorden, heling.

Dat dus.

Hoe kan je daar als mens geen warm hart van krijgen?

Als ik een consult bespreek is dat één van allen die er geweest zijn.

Mooi om te delen.

Zo was er een vrouw, zij kwam samen met haar man.

Ernstig ziek was ze.

Tja ik hoef niet uit te leggen wat voor ziekte.

Zij had hoop evenals haar man, dat ze deze onzichtbare moordenaar de baas zou zijn.

Deze strijd samen zouden winnen.

Ongeduld bespeurde ik, de lat lag hoog.

Ik wist wat ze van mij wilde, dat ik zou zeggen dat ze beter zou worden en niet kwam te overlijden.

Dat ze samen oud zouden worden, want haar man had zijn zaak verkocht om bij haar te zijn.

Hoe liefdevol is dat?

Ik wist dat ik moest voelen wat de ziel hier nodig had, niet het hoofd.

Niet wat ze wilde horen, wel wat nodig was.

Dat houdt niet in dat ik enge dingen zou gaan zeggen.

Nee zeker niet!

Wel wat kon.

"Ik ben wel eens van mening dat we met het hoofd zoveel willen, toch de ziel anders besluit.

Je kan beter willen worden, en logisch, toch de ziel besloten heeft om een andere reis te gaan maken.

De reis zonder het fysieke gedeelte, vrij van pijn, leed, angst, vol van liefde.

De zielen dans gaat maken, naar een onbekende bestemming.

Ik weet ook dat dit onderwerp mensen angstig kan maken.

Over de ziel, de reis, de dood."

Ik begon bij beide over de liefde, die ze samen deelden.

Over de Power van beide, over de kinderen.

Ook vroeg ik aan beide wat beide wensen waren.

Rare vraag misschien, het was nodig.

Ik wil rust zei de vrouw, geen strijd meer, mijn leven leven, van mijn man en mijn kinderen genieten.

Wat weerhoudt jouw om dat nu te doen, vroeg ik.

De angst, de angst om alles te verliezen, de angst voor de dood zei de vrouw.

Haar man schoot vol, en zijn tranen vloeide over zijn wangen.

Ik heb alles verkocht zei hij, om hij haar te kunnen zijn.

Dat is mooi en liefdevol zei ik tegen de man.

Ik zou ook rust willen, en leven met elkaar alsof het er niet is, die rot ziekte, samen genieten.

Wat weerhoudt jou ervan om dat te doen?

De pijn die ik zie bij mijn vrouw, onze kinderen.

Als tijd kostbaar is hoe zou je deze dan invullen, vroeg ik.

Alles eruit halen wat erin zit! Zei de vrouw

Ja! Riep de man!

Ik denk daar net zo over.

We weten nooit hoelang en hoeveel tijd ons gegeven is, ook niet hoe we dit invullen.

Op een bepaald moment willen we genieten, van de dingen die ons blij maken.

Dat moment ligt nu voor jullie, zei ik

Genieten van en met elkaar.

Voor hoelang dat is voor niemand zeker, wel de kwaliteit die we erin stoppen.

Hoe geweldig is het niet om de fonkelingen in elkaars ogen te zien en die van de kinderen, hoe kostbaar en magisch, om bewust dit soort momenten te delen en te maken.

Ze keken elkaar aan, het werd stil, ze zoende elkaar op de mond, hij aaide over haar wang, waarop zij zijn traan weg veegde.

Dit is liefde riep ik!

Dit is waar het om gaat!

Ja! Zeiden ze beide.

Hand in hand liepen ze de deur uit.

Tot gauw! Riep de vrouw

Tot gauw riep ik terug

Helaas heeft dat niet meer plaats kunnen vinden, wel wetende dat de tijd die er nog was, goed besteed was.

Bewust en Liefdevol.

X Ilse